Klasyfikacje atrakcyjności turystycznej miast i miejscowości zaczęto opracowywać w Polsce w 1965 r. Od tego roku aż do czasów współczesnych powstało kilka naukowych i fachowych opracowań wyróżniających poszczególne atrakcje i miejscowości pod względem ich wartości, jakości i znaczenia turystycznego.
1. Pierwszą z nich opracowano w Głównym Komitecie Kultury Fizycznej i Turystyki (GKKFiT) w 1965 r. Był to Wykaz i klasyfikacja miejscowości turystycznych w Polsce obowiązujący mocą uchwały prezydium GKKFiT nr 5/65 z dn. 4 lutego 1965 r. Na podstawie analiz ok. 2000 miejscowości wytypowano ich 768, które podzielono na rangi: 1) o znaczeniu międzynarodowym, 2) o znaczeniu ogólnopolskim, 3) o znaczeniu lokalnym.
Bydgoszcz znalazła się nisko sklasyfikowana.
2. Podobne opracowanie: Wstępną klasyfikację miejscowości turystycznych w Polsce opublikowano w 1974 r. Było jednak bogatsze o funkcję uzdrowiskową miejscowości oraz wytypowanie łącznie aż 987 miejscowości, które pod względem rangi podzielono również na 3 grupy. Ostateczna wersja została przedstawiona w Klasyfikacji turystycznej miejscowości i terytorialnych jednostek administracyjnych w Polsce w 1977 r.
3. W 1971 r. Zakład Zagospodarowania Turystycznego GKKFiT opracował klasyfikację miejscowości krajoznawczych do celów długofalowego programu zagospodarowania przestrzennego Polski. Był to Plan kierunkowy zagospodarowania turystycznego Polski, gdzie 425 miejscowości i pojedynczych obiektów podzielono na 3 grupy hierarchiczne: 1) wielkie centra krajoznawcze, 2) ośrodki krajoznawcze, 3) mniejsze zespoły i pojedyncze obiekty.
Bydgoszcz znalazła się nisko sklasyfikowana.
4. Na podstawie dotychczasowych badań zespół Instytutu Turystyki w Bydgoszczy opracował w 1979 r. nową syntetyczną kategoryzację miejscowości turystycznych: Problematyka waloryzacji i zagospodarowania turystycznego miejscowości krajoznawczych w Polsce, uzwględniającą większość z powyższych wyników.
5. W 1993 r. pod kierunkiem prof. dra hab. Jerzego Wyrzykowskiego oraz dra Bogdana Mikułowskiego przeprowadzono kolejną klasyfikację atrakcyjności turystycznej Polski w aspekcie zagranicznej turystyki przyjazdowej do Polski. Dla oznaczenia rangi i stopnia atrakcyjności turystycznej 220 miejscowości i obiektów zastosowano oznaczenia gwiazdkowe: ***) dla miejsc o szczególnej atrakcyjności, których odwiedzenie jest warte specjalnej podróży, **) dla miejsc o dużej atrakcyjności, dla odwiedzenia których warto zboczyć z drogi, *) dla innych znaczących atrakcji turystycznych.
Bydgoszcz nie kwalifikowała się do żadnej z tych klas.
6. Natomiast w 2008 r. dla opracowania publikacji Geografia turystyki Polski zespół w składzie prof. dr hab. Jerzy Wyrzykowski, dr Bogdan Mikułowski, prof. dr hab Teofil Lijewski, sporządził podział 506 miejscowości turystycznych w trzech klasach hierarchicznych: 1) najważniejsze miejscowości krajoznawcze o znaczeniu międzynarodowym i najwyższym krajowym, 2) ważne miejscowości i obiekty krajoznawcze o znaczeniu międzynarodowym i wysokim krajowym, 3) miejscowości o drugorzędnym znaczeniu krajowym.
Bydgoszcz znalazła się w grupie 3.
7. Analizę atrakcyjności turystycznej miejscowości i powiatów prowadzi także Główny Urząd Statystyczny. Wyróżnia w tym 4 wskaźniki określające stopień atrakcyjności polskich miast i powiatów: 1) WAK - wskaźnik atrakcyjności dla turystyki kulturowej, 2) WAS - wskaźnik atrakcyjności w kontekście walorów środowiska naturalnego, 3) WAB - wskaźnik atrakcyjności dla turystyki biznesowej, 4) WAT - komplementarny wskaźnik atrakcyjności turystycznej będący sumą ww. trzech wskaźników.
W każdym z tych wskaźników Bydgoszcz zajmuje dalekie miejsca - w piątej dziesiątce.
Również niska jest lokata Bydgoszczy pod względem liczby noclegów udzielonych turystom w obiektach bazy noclegowej (36) oraz pod względem liczby miejsc noclegowych (49). Wg danych GUS w 2015 r. w Bydgoszczy nocowało 175 312 osób (podczas gdy np. w: Toruniu 308 681, Poznaniu 819 695, Krakowie 2 122 091).
